Firmas

La llingua asturiana en Cáceres presenta los mesmos elementos característicos del asturianu del sur de Salamanca.

Los autrigones son un pueblu celta pre-romanu enraigonáu nel norte de la Península Ibérica, ente la fonte del ríu Asón (Ruesga) y el ríu Nervión espardiéndose a norte y sur de la cordalera montañosa.

Traducción inédita y novedosa del principiu de La Rexenta de Clarín.

Nesti mes d’avientu de 2010 cúmplense los XI sieglos de la muerte d’un de los reis más importantes d’Asturies: Alfonsu III el Grande.

Nel añu 804, el rei d’Asturies Alfonsu II funda la diócesis obispal de Veleya (Álaba), dos años depués de crear l’obispáu d’Uviéu como metropolitana del reinu, restaurando y repoblando esta antigua ciudá romana abandonada yá que so madre, Munia, yera alabesa.

Juan Miguel de la Guardia y Ceínos (Hontaneda 1859 – Uviéu 1910) foi el padre del urbanismu ovetense de finales del XIX y dexó amuesa de la so elegante arquitectura clasicista.

Tuvo llugar el pasáu día 31 de xunetu nel pueblu tresmeranu d’Escalante el 11u Día de la Sidra, entamáu pola Asociación Pomolóxica d’Escalante. Abonda xente acudió un añu más a esta histórica localidá d’Asturies de Tresmiera atrayíos pol lema de la fiesta: “Compra un vasu sidra y bebi cuanto puedas”.

Nesti añu celébrense los 1100 años del reináu de Fruela II como rei d’Asturies. Esti fechu ye perimportante anguañu yá que marca l’entamu de l’actual territorialidá asturiana. El Reinu asturianu qu’hereda Fruela como rei algama dende la llende del ríu Eo hasta’l ríu Deba de Basconia y pel sur dende la llinia divisoria d’agües hasta la mar de les Asturies.

Asturies remembra nesti añu los once sieglos de la muerte d’Alfonsu III el Grande, ún de los reis más importantes d’Asturies y del que conservamos el so escudu y seña real, la nuesa bandera asturiana.

L’asturianidá ye un conceptu qu’entama hai 1100 años y que punxo de moda’l rei Fruela II cola so famosa donación de la Cáxa de les Agates al Obispu d’Uviéu que lleva grabada la Cruz de la Victoria de Pelayu.