Esti Festival entamáu pola Xunión Europea de Radiodifusión ye’l programa de televisión más antiguu y con mayor audiencia del mundiu. El so oxetivu orixinal yera facer pontes nuna Europa que se recuperaba de la Segunda Guerra Mundial.
Anque l’inglés ye’l preséu más emplegáu, presentáronse cantares en más de sesenta idiomes, dellos n’idiomes minoritarios de dellos estaos europeos:
Francia presentóse dos vegaes en bretón y una en corsu.
España enxamás lo fizo n’otra llingua del estáu non castellana.
Andorra fízolo en catalán.
Irlanda n’irlandés.
Estonia en voru.
Noruega en sami.
Luxemburgu en luxemburgués.
Malta en maltés.
Suiza en romanche.
Lituania en samoxitianu.
Ucraína en tártaru de Crimea.
Serbia en toriaq.
Noruega en sami del norte.
Como recueye Asturies.com, les bases del Benidorm Fest d’esti añu, l’eventu previu pa escoyer al representante d’España nel Festival musical, equiparen l’asturianu y l’aragonés colos idiomas estranxeros. Porque namái pue incluyise’l 40% de la lletra nuna canción que nun tea en dalguna de les llingües cooficiales del Estáu español.
Ye un argumentu más pa sofitar la oficialidá, cola reforma l’Estatutu d’Autonomía.
Rodrigo Cuevas tuvo na primer fase d’escoyíos pol públicu. Por embargu refugó apuntase por ser un evento masivu, una competición ensin deportividá, cruel, y qu’elli solo precisa’l boca a boca.
El monollingüismu en castellanu col que se tien presentao dende 1961 hasta agora nun dexa ver al esterior la bayura de los idiomes d’España, nin al interior la integración real de les sos llingües minoritaries nos eventos internacionales.
En 1968 prohibióse a Serrat cantar en catalán, baxo la cabera dictadura.
En 2022 Tanxugueiras cuntó col votu popular al so cantar en gallegu, amás de con frases nes otres llingües del Estáu, incluyida l’asturiana. Pero’l xuráu impunxo otra vuelta un cantar en castellanu.
Rodrigo Cuevas tuvo na primer fase d’escoyíos pol públicu. Por embargu refugó apuntase por ser un evento masivu, una competición ensin deportividá, cruel, y qu’elli solo precisa’l boca a boca.
Si un día se presenta un cantar n’asturianu, entós sedrá una amuesa de qu’España tornaráse nun estáu bramente tolerante y plural onde cabrán toos, seya l’idioma que seya’l que falen los sos ciudadanos.
Entós Eurovisión plantegaríase tamién como amuesa de les identidaes nacionales, como foi nel so orixe, y non solo como un festival pop mayoritariamente n’inglés.